Meestal begin ik een workshop met de vraag: waar willen jullie aan werken?
Best vaak wordt er dan gezegd: we willen beter contact maken met het publiek, zodat dat wat we zingen meer de zaal inkomt.

En dan kom ik er tijdens de workshop achter dat het hele koor de hele tijd de ogen strak op de dirigent gericht houdt. Tja, dan wordt het ook wel lastig!
De eerste, en meest simpele vorm van contact is nog altijd oogcontact. Wil je contact met het publiek, begin dan in ieder geval met naar het publiek te kijken!

“Jamaar”, hoor ik het protest al klinken, “we moeten toch naar de dirigent kijken?!”
Natuurlijk, maar dat hoeft niet als een bezetene, kan ook af en toe, vanuit een ooghoek of soms wel en soms niet. Er zijn overigens heel veel uitstekende koren die prachtig zingen zónder dat er een dirigent voor het koor staat. Of met een dirigent die zit in plaats van staat, of een dirigent die aan de zijkant staat.

Koren die net beginnen met wennen aan ‘voorbij de dirigent kijken’, geef ik nog wel eens de tip om de dirigent te zien als onderdeel van het publiek. Terwijl je blik door de zaal zwerft, zie je óók de dirigent. Dit kan natuurlijk alleen als het koor enigszins zelfstandig het stuk kan zingen. Je ziet dat bij erg dirigent-afhankelijke koren het zingen al snel een soort onderonsje wordt tussen koor en dirigent.

Dus wil je meer contact met het publiek, begin dan met te zingen aan het publiek in plaats van aan de dirigent. En laat dat zien door naar het publiek te kijken.